I
Dzisiaj w Betlejem, dzisiaj w Betlejem wesoła nowina
że Panna czysta, ze Panna czysta porodziła Syna
ref: Chrystus się rodzi, nas oswobodzi,
anieli grają króle witają,
pasterze śpiewają, bydlęta klękają,
cuda, cuda ogłaszają
II
Maryja Panna, Paryja Panna Dzieciątko piastuje
i Józef Święty i Józef Święty Ono pielęgnuje
III
Choć w stajeneczce, choć w stajeneczce Panna Syna rodzi,
przecież On wkrótce, przecież On w krótce ludzi oswobodzi
IV
I trzej królowie i trzej królowie od wschodu przybyli
i dary Panu i dary Panu kosztowne złożyli
V
Pójdźmy też i my, pójdźmy też i my przywitać Jezusa,
Króla nad Króle, Króla nad Króle uwielbić Chrystusa
VI
Bądźże pochwalon, bądźże pochwalon dziś nasz wieczny Panie
któryś złożony, któryś złożony na zielonym sianie
VII
Bądź pozdrowiony, bądź pozdrowiony Boże nieskończony
Wsławiamy Ciebie wsławiamy Ciebie Boze Niezmierzony
(sł. i mel. XIX w. )
Pójdźmy wszyscy do stajenki
I
Pójdźmy wszyscy do stajenki
Do Jezusa i Panienki
Powitajmy Maleńkiego
I Maryję, Matkę Jego / BIS
II
Witaj Jezu ukochany
Od Patryjarchów czekany
Od proroków ogłoszony
Od narodów upragniony / BIS
III
Witaj Dzieciąteczko w żłobie
Wyznajemy Boga w Tobie
Coś się narodizł tej nocy
Byś nas wyrwał z czarta mocy / BIS
IV
Witaj Jezu nam zjawiony
Witaj dwakroć narodzony
Raz z Ojca przed wieków wiekiem
A teraz z Matki, człowiekiem /BIS
(Tekst l4-zwrotkowy z inną melodią zachowany w "Kantyczkach karmelitańskich" z XVIII w. zob. Krzyżaniak. Kantyczki, Pieśń 352, s. 332. Popularna dziś melodia "z Krakowa" pojawiła się dopiero w XIX w.)
Jezus malusieńki
I
Jezus malusieńki, leży wśród stajenki
Płacze z zimna, nie dałą Mu Matula sukienki/ BIS
II
Bo uboga była, rąbek z głowy zdjęła
W który Dziecię owinąwszy, siankiem Je okryła / BIS
III
Nie ma kolebeczki, ani poduszeczki
We żłobie Mu położyła sianka pod główeczkę / BIS
IV
Gdy Dziecina kwili, patrzy w każdej chwili
Na Dzieciątko boskie w żłóbku oko jej nie myli/ BIS
V
Przestań płakać proszę bo żalu nie zniosę
Dosyć go mam z męki twojej, którą w sercu noszę / BIS
VI
Dzieciąteczko kwili, lili dziecię lili
W nóżki zimno, żłóbek twardy, stajenka się chyli / BIS
(Ta prosta a piękna kolęda powstała prawdopodobnie w środowisku karmelitanek, a we wszystkich klasztorach żeńskich była niezwykle popularna. )
W żłobie leży
I
W żłobie leży, któż pobieży kolędować małemu
Jezusowi Chrystusowi dziś nam narodzonemu
Ref: Pastuszkowie przybywajcie
Jemu wdzięcznie przygrywajcie
Jako Panu naszemu
II
My zaś sami z piosneczkami
Za wami pośpieszymy
A tak tego Maleńkiego
Niech wszyscy zobaczymy
Ref: Jak ubogo narodzony
Płacze w stajni położony
Więc go dziś ucieszymy
III
Naprzód tedy, niechaj wszędy
Zabrzmi świat z wesołości
Że posłany jest nam dany
Emanuel w niskości
Ref: Jego tedy przywitajmy
Z aniołami zaśpiewajmy
Chwała na wysokości
(Ośmiozwrotkowy tekst kolędy z XVII w. (przypisywany Piotrowi Skardze) zachowała się w licznych rękopisach XVIII stulecia (por. KANTYCZKA. Pieśń l23; Krzyżaniak, Kantyczki, s. 88) oraz w wielu drukach XIX wieku. Mioduszewski podaje trzy melodie do tego tekstu)
Wśród nocnej ciszy
I
Wśród nocnej ciszy głos się rozchodzi
Wstańcie pasterze! Bóg się wam rodzi!
Czem prędzej się wybierajcie
Do Betlejem pośpieszajcie
Przywitać Pana, przywitać Pana
II
Poszli, znaleźli Dzieciątko w żłobie
Z wszystkimi znaki danymi sobie
Jako Bogu cześć Mu dali
A witając zawołali
Z wielkiej radości, z wielkiej radości
III
Ach witaj Zbawco z dawna żądany
Cztery tysiące lat wyglądany
Na Ciebie króle, prorocy
Czekali a Tyś tej nocy
Nam się objawił, nam się objawił
IV
I my czekamy na Ciebie – Pana
A skoro przyjdziesz na głos kapłana
Padniemy na twarz przed Tobą
Wierząc żeś jest pod osłoną
Chleba i wina, chleba i wina
(Kolęda ta, należąca do najbardziej znanych pieśni okresu Bożego Narodzenia, powstała prawdopodobnie u schyłku XVIII w. i była znana powszechnie na pocz. następ. stulecia)
Przybieżeli do Betlejem pasterze
1. Przybieżeli do Betlejem pasterze
grając skocznie Dzieciąteczku na lirze
Ref: Chwała na wysokości
a pokój na ziemi.
2. Oddawali swe ukłony w pokorze
Tobie z serca ochotnego, o Boże!
3. Anioł Pański sam ogłosił te dziwy,
których oni nie słyszeli, jak żywi.
4. Dziwili się napowietrznej muzyce
i myśleli, co to będzie za Dziecię?
5. Oto Mu się wół i osioł kłaniają,
Trzej Królowie podarunki oddają
6. I Anieli gromadami pilnują
Panna czysta wraz z Józefem piastują.
7. Poznali Go Mesyjaszem być prawym,
Narodzonym dzisiaj Panem łaskawym
8. My Go także Bogiem, Zbawcą już znamy
i z całego serca wszyscy kochamy.
(Tekst pierwotny tej kolędy wywodzący się z XVII w. (J. Żabczyc, Symfonie anielskie 1630). przechodził duże przeobrażenia. Jeszcze w XVIII w. miał inny podział strof posiadał refrenu. W dzisiejszej formie tekst kolędy ukazał się w XIX w . Trudno powiedzieć coś pewnego i o melodii tej pieśni. Być może, że i ona przechodziła pe modyfikacje. Świadczyć o tym może cytowanie fragmentu tej melodii w XVIII-wiecz. utworze instrumentalnym na Boże Narodzenie (Symphonia de Nativitate, 1759). Pewne jest tylko to, że w obecnej formie kolęda ta pojawiła się dopiero w II poł. ubieg. stulecia. )
Do szopy
1. Do szopy, hej pasterze,
do szopy, bo tam cud
Syn Boży w żłobie leży, by zbawić ludzki ród.
Ref: Śpiewajcie Aniołowie, pasterze grajcież Mu
Kłaniajcie się królowie, nie zbudźcie Go ze snu
2. Pobiegli pastuszkowie
ze swymi dary tam,
oddali pokłon korny,
bo to ich Bóg i Pan.
3. O Boże niepojęty,
któż pojmie miłość Twą?
Na sianie wśród bydlęty
masz tron i służbę swą
4. Padnijmy na kolana
bo Dziecię to nasz Bóg,
Uczcijmy niebios Pana,
miłości złóżmy dług!
5. Jezuniu mój najsłodszy
odd aję Tobie się, o skarbie mój najdroższy,
racz wziąć na własność mię
(Kolęda pochodzi ze Wschodniej Małopolski.)
Lulajże Jezuniu
1. Lulajże, Jezuniu, moja perełko
lulaj, ulubione me pieścidełko
Ref: Lulajże, Jezuniu, lulajże, lulaj
a Ty Go, Matulu, w płaczu utulaj
2. Zamknijże znużone płaczem powieczki
utulże zemdlone łkaniem usteczki
3. Lulajże, piękniuchny mój aniołeczku,
lulajże, maluchny świata kwiateczku
4. Lulajże różyczko najozdobniejsza
lulajże, lilijko najprzyjemniejsza
5.Lulajże, przyjemna oczom gwiazdeczko
lulaj, najśliczniejsze świata słoneczko
6. Matuniu kochana, już odchodzimy
małemu Dzieciątku przyśpiewujemy
7. Cyt cyt cyt, już zaśnie małe Dzieciątko
patrz jeno, jak to śpi niby kurczątko
8. Cyt cyt cyt, wszyscy się spać zabierajcie
mojego Dzieciątka nie przebudzajcie
(sł. i mel. XVIII w.)
Z narodzenia Pana
1. Z Narodzenia Pana dzień dziś wesoły,
wyśpiewują chwałę Bogu żywioły.
Radość ludzi wszędzie słynie
Anioł budzi przy dolinie
pasterzy, co paśli pod borem woły
2. Wypada wśród nocy ogień z obłoku,
dumają pasterze w takim widoku.
Każdy pyta, co się dzieje,
czy nie świta, czy nie dnieje?
Skąd ta łuna bije tak miła oku?
3. Ale gdy anielskie głosy słyszeli,
zaraz do Betlejem prosto bieżeli;
tam witali w żłobie Pana,
poklękali na kolanai oddali dary, co z sobą wzięli
4. Potem wykrzyknęli w głos na przemiany:
żyj, Jezu maleńki, na świat zesłany.
Niech Ci, Panie, od nas chwała
nie ustanie wiecznie trwała,
żyj, żyj, Zbawicielu, z nieba zesłany
5. Odchodzą z Betlejem pełni wesela,
że już Bóg wysłuchał próśb Izraela;
gdy tej nocy to widzieli,
co Prorocy widzieć chcieli –
w ciele ludzkim Boga i Zbawiciela.
6. I my z pastuszkami dziś się radujmy,
chwałę z Aniołami wraz wyśpiewujmy,
bo ten Jezus z nieba dany, weźmie nas między niebiany
tylko Go z całego serca miłujmy.
(sł. XVIIw)
Słowa kolęd polskich tu:
http://koledy.com.pl/teksty.htm
*
Słowa i melodia piosenki "Kolędowy czas" tu:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz